BAŞKENTTE FINDIK KIRAMAK

(Dünya ticaretinin merkezinde meşhur hikâyedir.)

Adamın birinin, babadan yadigâr antik ipek bir halısı varmış.

Satmaya karar vermiş.

Ona göstermiş, buna göstermiş, ama kimse talip olmamış.

Sonunda zengin birini bulmuş ve Ona götürmüş.

Zengin halıya bir bakmış ve sormuş:

-Kaç para?

Adam cevap vermiş:

-100 altın.

Zengin tereddüt etmeden “tamam” demiş ve çıkarıp 100 altın vermiş.

Adam sevinmiş.

O sırada zengin sormuş:

 -Bu halının kaç para ettiğini biliyor musun?

Adam cevap vermiş:

-Hayır bayım.

Zengin devam etmiş “En az 3000 altın eder.”

Adam susmuş.

Zengin sormuş:

-Ne diye 100 altına verdin?

Adam biraz düşünmüş ve cevap vermiş:

-Bayım bağışlayın ama benim bildiğim en büyük rakam 100!

Fakir, zenginin kendisine şaşkın şaşkın baktığını farkedince gülümseyerek: “Anlamadınız değil mi?”demiş.

-O söylediğiniz değer, benim istediğimden ne kadar farklı bilmiyorum ki!

Bildiğim iki şey var;

Biri en büyük rakamın 100 olduğu, diğeri de daha önce 50 altına bile satamadığım halıyı, olabilecek en büyük rakama sattığım… “

Fakir sevine sevine ayrılmış zenginin yanından.

Zenginse , biraz da ticari zekasına hakaret edilmiş hissiyle, bağırmış fakirin ardından:

-Bre cahil, 100 rakam değildir, sayıdır sayı!”

1 Kıssadan 3 Hisse

1-Cahillik mutluluktur.

2-En iyisini ben bilirim düşüncesi, daha iyisini yapmanızı engeller.

3- Daha da iyisini yapabilirim hırsı, iyi yaptığınızdan mutluluk duymanızı engeller.

Özet olarak şu gerçeği söylemekte fayda var.

1. Tıpkı hikayedeki halı örneği gibi,  gerçek değerini bilmediğimiz fındığı kaça sattığımızın bir önemi yoktur.

2. Cahillik mutluluktur.

3. Fındık başkenti Giresun iken, Ordu yapmaya kalkmak başkenti Trabzon yapar.

Değerli fındık üreticileri!

  Pazara fındık indirmeyin diyeceğim ama biliyorum ki ya gurbete döneceksiniz ya borcunuz var ya da çocuklarınız okula gidecekler dolayısı ile fındık satmak zorundasınız.

TMO’ya dönüm başına 80 kg fındık verebiliyorsunuz ki bunun adı zaten belli.

Üzerine yüzlerce sayfa gerçekler yazılır da hakikati gören, duyan, bilen, yine söylemez..

Son çare ise:

Ortadoğulu kafası ile, “İşimiz Allah’a kalmış der.” kendi zavallı iş aklımıza Allah’ı ortak etmeye çalışırız.

Oysaki gerçekte  rakam da sayı da 100 ile sınırlı değildir ve fındığın gerçek fiyatı 40-50 liralar değildir, – ki siz o fiyatlara bile satamıyorsunuz.

Son sözü rahmetli Erbakan ‘a  bırakalım:

“Eğer fındık İsrail’in ürünü olsaydı tane ile eczaneden satın alırdınız.”