Bozat Köyü. Giresun´un idari olarak Piraziz sosyal olarak Bulancak ilçesine bağlı şirin bir beldesi olup halkı Selçuklular döneminde buraya yerleşen Oğuz, Türkmen Çepnilerden meydana gelir.
Bozat Tarihçesi
Bozat Köyü ile ilgili bulunabilen en eski kayıt ve bilgiler 1455 yılında yapılmış olan tahrirde “Bölük-ü Seydi Ali Kethüda” (AliDede) olarak geçen Bozat ve bağlı köylerden söz edilmektedir. Fakat burada Bozat adı genel bölgeyi ifade eder bügünkü Bozat´ın yerinde ise Bitene gözükmektedir. (kay. F.Emecan Bulancak ve Piraziz tarihi)
Divan-ı Bozat ve SeydiAli, Kethüda (AliDede) Bölüğü eldeki kayıtlara göre Divan-ı Bozat´a bağlı köyler şunlardır.
1) KARYE-İ KIZILEV: Burası 1457 tarihli tahrir defterinde karye-i Kızılayu şeklinde yazılmıştırBugünkü Aydındere Beldesi’dir.
2) KARYE-İ SIRACALU: Bugünkü Güney Köyüdür.
3) KARYE-İ KUTLULU: Bugünkü Maden köyü olarak bilinen yerdir. Bozat Divanına bağlı diğer köylerde olduğu gibi halkın ana geçim kaynağı tarım ve hayvancılıktır. Değirmen çalıştığı ve arıcılık yapıldığı bilinmektedir.
4) KARYE-İ BATUNLU: Bozat divanına bağlı bir köydür. Bostanlıda olabilir.
5) KARYE-İ DEPEKÖY: Bugünkü Akçay ve Tepe köyün bulunduğu yerlerdir.
6) KARYE-İ KOCACIK: ….
7) KARYE-İ SONDULLU: Bugünlü Şerifli köyü sınırları içinde kaldığı bilinmekte yine bağlısı Mezra-i Zekeriyalu Bozat divanına bağlıdır.
8) KARYE-İ BALÇIK HİSAR: Bugünkü Balçıklı köyüdür.
Yukarda Divan-ı Bozat ve Bozat´ın Divan basısı Seydi Ali Kethüda´ya bağlı yerleşimler görülmektedir. Bu durumda Bozat Beldesinin bilinen tarihi 550 yıl öncesine kadar gitmektedir. 1455 ve 1485 tarihlerinde Bozat divanı( idari alanı)na bağlı olan bölük-ü SeydiAli kethüda ile Bendehor´a bağlı Bölük-ü Davut Kethuda 1547 yılında Pazarsuyu kazasına bağlı “Bozat Nahiyesi” haline gelmiştir. 1869 yılında nahiye merkezinin bugünkü Piraziz ilçesine taşındığı anlaşılmaktadır. Aşağıda Bozat
Burada anlaşılan kadarıyla Bozat Köyü ya da tarihteki adıyla Divan-ı Bozat en az 550 yıllık bir tarihi geçmişe sahip idari bağlıları bulunan bir yönetim merkezidir. Bugünkü Köy sınırları dışında bulunan birçok yerleşim birimini içine almaktadır. Ancak 1869 yılında Bozat bucak merkezinin bugünkü Piraziz´e kaydırılması ile bu özelliğini kaybetmiştir. Gerçekte Bozat çevresinde bulunan 7-8 adet köyün ortak Pazar-cami ve okulunun bulunduğu bir yerleşim merkezidir. Bugünkü Bozat Köyü sınırları içinde Bozat ve küçük olarak bilinen yerler mevcuttur. 1999 yılında Belediye Teşkilatı kurulmuş ve belde idari olarak 3 mahalleye bölünmüştür. Bunlar:
- Bozat mahallesi
- Bitene mahallesi
- Göldüzü mahallesi
- Dumantepe mahallesi
30 Mart 2014 Tarihinde yapılan Mahalli İdareler seçimi ile nüfus yetersizliği nedeniyle köye dönüştürüldü.
Bozat Adının Kaynağı
Rivayete göre Bozat beldesi adını şu şekilde almıştır. Turkmenlerin Bozat boyundan geldikleri söylenir. Başka bir rivayete göre çok eski tarihlerde beldede cami bulunmadığı için ahali Cuma namazına ve diğer dini toplantılara Ali isimli Türkmen dedesinin büyükçe bir evinin bulunduğu bulunbugünkü Ali dede köyüne gidermiş. AliDede köyünde toplanan ahaliye gözcülük yapanların Bindikleri atların rengi “boz” olduğundan kafileyi gözetleyen gözcü Bozatlılar geliyor diye bağırırmış. Beldenin adını buradan aldığı söylenir
Coğrafya
Köy engebeli bir araziye sahiptir. Toprak yüzeyi fındık ağaçlarıyla (dalları) kaplıdır. Bu durum erozyonun önlenmesi yanında Köyün yeşillikler içinde gözükmesini sağlamaktadır. Köy merkezinin denizden yüksekliği yaklaşık 300 m. kadardır. Köy merkezini çevreleyen 2 tane akarsu mevcuttur. Bu kollar Bozat merkezde birleşerek Pazarsuyu çayını oluşturmakta ,oradan da Karadeniz´e dökülmektedir.Köyün içinden geçen derelerde doğal ortamda yaşayan balıklar bulunmaktadır. Ancak sayılarının hızla azalması sonucu belediye tarafından av yasağı getirilmiştir ve bu yasak halen uygulanmaktadır.Özünde Köy Doğu Karadeniz´in arazi yapısı ve çetin doğa koşulları hakimdir.
Köyde Türkmen/Çepni kültürü hakimdir.Kutsal Ocak Yerleri vardır. Hıdırellez ve Mayıs yedisi gibi şenlikler kutlanır.. Okuma yazma oranı çok yüksektir. İnsanları genelde hoşgörülü kültürlü insanlardır.
Cenazelerde Iskat verilir, eski zamanlarda mezarda birkaç gün ışık yakılırdı, Cenaze evinde yemek yapılmaz, ölümden 7 gün 40 ve 52nci günde yemekli davet verilir ve Kur´an-ı Kerim okunur.